Break the rules (อย่า)แหกกฎ - นิยาย Break the rules (อย่า)แหกกฎ : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    Break the rules (อย่า)แหกกฎ

    กฎในบ้านหลังนี้มีอยู่ว่า อย่าออกจากห้องหลังเที่ยงคืน เพราะมันจะไม่มีที่ยืนสำหรับคนทำผิดกฎ คนหนึ่งทำผิดกฎข้อห้าม ทว่า.. อีกคนกลับแหกกฎของตัวเองแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

    ผู้เข้าชมรวม

    3,083

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    93

    ผู้เข้าชมรวม


    3.08K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    20
    จำนวนตอน :  63 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 พ.ย. 67 / 18:51 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    กฎในบ้านหลังนี้มีอยู่ว่า อย่าออกจากห้องหลังเที่ยงคืน เพราะมันจะไม่มีที่ยืนสำหรับคนแหกกฎ… คนหนึ่งทำผิดกฎข้อห้าม ทว่า.. อีกคนกลับแหกกฎของตัวเองแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

    -----------------------------

       จารวี หญิงสาววัยยี่สิบหกที่ต้องระหกระเหจจากบ้านมาทำงานแทนผู้เป็นแม่ด้วยสัญญาจ้างที่ตกค้างหนึ่งปี แต่มาถึงที่ทำงานใหม่ได้ไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงแรกดี ก็เผลอไปทำผิดกฎแปลก ๆ และรู้ความลับของเจ้านายเข้า เผลอทำผิดกฎและไปรู้ความลับปรินทร์ไม่เท่าไรหรอก แต่โดนเขาจับได้นี่สิที่ทำให้เกิดอะไรหลาย ๆ อย่างตามมา

    ชีวิตในที่ทำงานใหม่ที่คิดว่าน่าจะสงบสุข ดันพลิกผันเป็นชีวิตที่ต้องนวดขมับและต้องแสดงละครเข้าไปทุกวันแทน และเพื่อที่จะกระชากหน้ากากนั้นทิ้งให้คนอื่นเห็นถึงตัวตนที่แท้จริงของเขา นักแสดงดาว(ยังไม่)รุ่งอย่างเธอเลยจำต้องเข้าถึงบทบาทให้ได้ยิ่งกว่า

    ถ้าปรินทร์เป๊ะ จารวีก็จะเป๊ะยิ่งกว่า !

    ปรินทร์ แปลว่า เป็นใหญ่กว่าใคร ใครที่ว่า.. ก็ไม่น่าชื่อจารวีแน่นอน

     

     

    // ตัวอย่างในเรื่อง //

     

    “มองตรงนั้นของฉันหมายความว่าไงจารวี ? นี่เธอกำลังคิดว่าลูกชายของฉันมันใช้ถุงยางขนาดนั้นเหรอ ?”

    คนเผลอมองตรงส่วนนั้นของเขาสะดุ้งโหยงทันทีที่เขาพูดจบ “คะ ? ไม่ใช่ !”

    “ตอบเสียงดังฟังชัดแบบนี้คิดแบบที่ฉันว่าแน่ ๆ” น้ำเสียงที่ผิดแปลกไปจากเดิมของเธอก็เป็นคำตอบได้อย่างดี

    “นี่ ! จ๋าพูดจริง ๆ นะ เปิดสำนักไหมคะ ?” จะไม่ยอมรับว่าไม่ได้คิดอย่างที่เขาว่าต่อไปก็คงจะหน้าไม่อายเกินไป เพราะตาของเธอมันก็จับจ้องมองเขม็งส่วนนั้นของเขาจริง ๆ

    “ยอมรับแล้วสินะว่า เธอคิดว่าขนาดของถุงยางที่ฉันใช้คือไซซ์นั้นจริง ๆ ?” เลิกคิ้วถามไปอย่างนั้น เพราะรู้ดีว่าเธอยอมรับแต่โดยดีแล้ว “หึ บอกไว้เผื่อเธอจะได้เสียดายว่ามันไม่ใช่ไซซ์นั้นหรอก” สะบัดมือไปมาประกอบไปด้วย

    “ทำไมจ๋าต้องเสียดาย ?” มันต้องโล่งอกสิ ไม่ใช่เสียดาย ‘เอ๊ะ ! แล้วฉันจะโล่งอกทำไม ?’ ตาโตกับความคิดตัวเองแค่เสี้ยววินาทีก็กลับมาจริงจังกับความสงสัยตรงหน้าต่อ

    “ก็คิดว่าเธออยากได้ขนาดนั้นเลยต้องเสียดาย และก็เสียใจด้วยเพราะฉันใช้ถุงยางไซซ์ห้าสิบหก”

    จารวีได้ยินแบบนั้นก็ชะงักค้างอ้าปากเหวอกลางอากาศอย่างนั้น ไม่รู้เธอจะตกใจและอึ้งกับอะไรก่อนดี ตกใจที่เขาหาว่าเธอเสียดาย หรือ อึ้งกับขนาดถุงยางอนามัยที่เขาใช้ ไม่แน่ใจว่าจะพูดเอาหน้าให้มันดูยิ่งใหญ่หรือเปล่า แต่คำนวณจากเงาในคืนนั้นก็.. ไม่น่าจะใช่เรื่องโม้อะไร

    “มะไม่ได้เสียดาย”

    “งั้นก็แสดงว่าพอใจกับขนาดถุงยางของฉัน ?”

    “มะไม่ค่ะ” ขนาดของเขาก็ปากสั่น คอสั่น และตรงนั้นสั่นกันพอดี

    “เอ้า ยังไงกันแน่ เธอไม่ได้เสียดายขนาดหกสิบเก้า แต่ไม่พอใจกับขนาดถุงห้าสิบหกของฉัน แล้วเธออยากได้ขนาดไหน ?”

    หญิงสาวมองหน้าคนพูดเป็นจริงเป็นจังตาปริบ ๆ “คุณใหญ่ !”

    “รู้แล้วว่าฉันใหญ่ แต่เธอไม่พอใจจะให้ว่าไง ให้ไปเพิ่มขนาดไหมล่ะ ?”

    คนอึ้งแล้วอึ้งอีกส่ายหัวเป็นพัลวัน ไม่รู้จะบอกกล่าวคนหน้ามึนอย่างไรดี “ไม่ต้องค่ะ โอ๊ย ! จ๋าปวดหัว เลิกพูดเรื่องนั้นทีเถอะ แล้วสรุปเลขหกสิบเก้านี่คืออะไรคะ ?”

    ปรินทร์อยากจะหัวเราะออกมาดัง ๆ กับคำถามนั้น “บอกให้ฉันเลิกพูดเรื่องอย่างว่า แต่ก็วกกลับมาพูดเองน่ะนะ”

    “คะ ?” หัวคิ้วยกย่นเข้าหากันด้วยความมึนงง ‘เรื่องอย่างว่าเหรอ ? หรือว่า..’ ถ้าเป็นเรื่องอย่างว่าและเกี่ยวกับเลขหกเก้า ก็มีอยู่ท่าเดียวเท่านั้น.. “นี่คุณ !”

    มุมปากกระตุกยิ้มชอบใจเล็กน้อย ก่อนจะแกล้งเลิกคิ้วถามไปอย่างนั้น “คิดออกแล้วเหรอ ?”

     

     

    เซต : กฎมีไว้แหก

    - Break the rules (อย่า)แหกกฎ (ใหญ่ - จ๋า) : on air

    -

     

     

    --------////คุยกันนิดหนึ่งค่ะ////--------

     

    นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเซต กฎมีไว้แหก (เซตนี้มี 2 เรื่อง)นะคะ

    Break the rules (อย่า)แหกกฎ เป็นการบอกเล่าเรื่องราวของคนสองคนที่เจอกันในสถานการณ์ที่ไม่น่าเจอกันสักเท่าไร แต่ถ้าไม่ได้สถานการณ์นี้เข้ามาช่วยให้เจอกัน ก็คงไม่ทำให้เหตุการณ์ต่าง ๆ มันดำเนินไปในทิศทางนี้ จารวีคงไม่ได้เห็นตัวตนที่คนส่วนน้อยจะได้เจอของปรินทร์ และปรินทร์คงไม่ได้หมายหัว(?)จารวีเอาไว้ตั้งแต่คืนแรกที่เจอกันแน่นอน ดำเนินเรื่องแบบค่อยเป็นค่อยไปแต่ได้ลุ้นกันตามสนุกแน่นอนค่ะ ลุ้นว่าคุณใหญ่จะได้ลงโทษน้องจ๋าตอนไหนน่ะนะ ^^ 

    ไม่มีนอกกายนอกใจ ไม่มีความรุนแรงใด ๆ ความรุนแรงเดียวที่มีคือฝ่ามือน้องจ๋าแค่นั้นเลยค่ะ อานุภาพร้ายแรงจนอาจจะเกิดแฮตแท็ก #โลกเปลี่ยนด้วยมือเล็กของน้องจ๋า เลยก็ว่าได้ >< เปลี่ยนจากหน้าเป็นหลังชนิดที่ขนาดคนทำให้เปลี่ยนยังมึนงง แล้วคนที่ขำก๊ากสะใจอย่างเรา ๆ จะไม่งงได้ไงล่ะคะ ฮ่า ๆ 

     

    ฝากติดตามและเป็นกำลังใจให้น้องจ๋าไม่ฆ่าคุณใหญ่ตายก่อนที่คุณใหญ่จะได้กินน้องด้วยนะคะ ????

    เล่นแท็ก #ใหญ่จ๋าอย่าแหกกฎ นะคะ

     

    ++คำเตือน++

    - นิยายเรื่องนี้ ตัวละคร สถานที่ และเหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดจากจินตนาการของผู้เขียนล้วน ๆ นักอ่านทุกคนโปรดใช้วิจารณญาณและใช้จินตนาการในการอ่านด้วยน้าา

    - เนื้อเรื่องมีการบรรยายฉากร่วมเพศอย่างละเอียด มีการใช้ภาษาหยาบโลนหน่อย ๆ (เพื่ออรรถรส) เหมาะสำหรับบุคคลที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป

     

    ** ฝาก **

    เพจ : เฟร์ดา นักเขียน

    เฟซบุ๊กส่วนตัว : เฟร์ดา เฟอร์

    X (ทวิตเตอร์) : @ffre_daawriter

    ช่องต๊อกต๊อก : เฟร์ดา นามปากกา , นามปากกา เฟร์ดา

     

     

     

    =========================================

    นิยายเรื่องนี้ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด

     

    * หากมีใครพบเจอผลงานที่เหมือน มีการคัดลอก หรือนำไปดัดแปลงเป็นผลงานของตัวเองหรือหารายได้ รบกวนแจ้งเฟอร์ด้วยนะคะ ผลงานทุกชิ้นเฟอร์คิดพล็อตเอง เขียนเองทุกคำ ทั้งรักทั้งหวงประดุจลูกที่คลอดมาเองเลยค่ะ ???? ฝากกันด้วยน้าา ??????’?

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น